Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

Διαύγαση - Basilis Laliotis

Διαύγαση
Είσαι τόσο αληθινή που κάποτε σε λέω ψεύτικη
παρμένη από βιβλίο κι από ποίημα
να φτιάξω πάλι μιαν απόσταση που να χωράει λόγια
γιατί ίσως ο κόσμος να μην μας αντέχει εκεί
που είναι μονάχα οι σιωπές μας χέρι χέρι
Δεν έχει ποίημα εκεί που φτάσαμε
και η αγάπη είναι από το όχι αγάπη
κι ο έρωτας από τον όχι έρωτα κι όμως σε φέρω
κι όμως μου λείπεις και παρούσα
σαν μελλοντική απουσία και τρέμω αν
μας την έχει κάπου ο χρόνος άγρια στημένη
μην και όπως έλεγες ειν' τα οστά μας
κι οι ανάσες μας κι ο χτύπος της καρδιάς
που θα γεμίσουν λόγια μιας δοκιμασίας.
Κι άλλοτε πάλι σκέφτομαι πως είναι χρεία
για έναν άλλο λυρισμό: της πραρουσίας
όπου ο στίχος και η αγκαλιά ομονοούν
σε μια στιλπνή αντανάκλασή σου που τυφλώνει.
Θέλω να πω είμαι πολύ μακριά μαζί σου
από εκεί που μου ήταν εύκολα τα ποιήματα
γίνομαι αδέξιος σαν ερωτευμένος μόλις
που αφήνει έρμαιο τα χρώματα του κόσμου
να πάρουν βάρος μόνο από ένα γέλιο σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου