Σάββατο 31 Μαρτίου 2018

Ασημίζει ο ντουνιάς... Μήπως πρέπει να

Χρόνια γνωστό σε μένα και πριν καν το πετύχω σε άρθρα.
Ίσως η Μαγνησία να κατέχει πρωτιές που μόνο οι ευαίσθητοι σε υγεία και παρατηρητικότητα, κατάλαβαν.
Μέχρι που άρχισαν να το βλέπουν και οι άλλοι, μετά τα Χριστούγεννα.
Το είχα αποδώσει στους άλλους, με λογική, ότι έφταιγε για όλα, ένα ξεχασμένο πετσετάκι...
Πόσο ακόμα;
Τόσο ασήμι, ούτε στα έγκατα της γης!

Μερικές φορές οι άλλοι, μου δίνουν την ευκαιρία, να πω και τα δικά μου, που ποτέ δεν θα τόλμαγα.
Χαίρομαι και θαυμάζω τους ανθρώπους που όταν λένε κάτι, έχουν στήριξη, κι έχουν την τύχη να βρουν όμοιούς τους, ως προς τα προβλήματα που μας αφορούν όλους.

Για ένα απορώ.
Το ίντερνετ έχει "δύναμη".
Οργανώνει απεργίες, αγώνες, δικαιώσεις κ.λ.π.
Παράπονο: Γιατί δεν βρέθηκε ακόμα, ένας να πει: "Παιδιά, δεν κομπλάρουμε, κυκλοφορούμε όλοι με μάσκα. Είναι τόσο εύκολο, τόσο υγιές, δίνει και μήνυμα: ξυπνήσαμε!
Αυτά!

Μετά τις

***
Οι εικόνες είναι από το δάπεδο ενός φίλου. Κάτι σαν μέταλλο, σαν αλουμίνιο, σαν γυαλί...
Αν μπορεί κάποιος να το εξηγήσει επιστημονικά, ας ενημερώσει και το αστεροσκοπείο που βλέπει μόνον θετικά στην σκόνη και όχι τα νοσοκομεία που γέμισαν....

***

1 σχόλιο: