τι σημαίνει αυτό επί της ουσίας;

in.gr

10 λεπτά · 

Οι πρωθυπουργοί συμφώνησαν, αλλά τι σημαίνει αυτό επί της ουσίας;

IN.GR

Αραγε έχουμε συμφωνία; | in.gr

Αν μπορούμε να πούμε κάτι με βεβαιότητα είναι ότι υπάρχει μία συμφωνία μεταξύ των δύο Πρωθυπουργών. Αυτό - και μέχρι στιγμής τίποτε άλλο

***

 Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	ουσία	ουσίες
γενική	ουσίας	ουσιών
αιτιατική	ουσία	ουσίες
κλητική	ουσία	ουσίες

 Ετυμολογία [επεξεργασία]

ουσία < αρχαία ελληνική οὐσία

 Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /u.ˈsi.a/

 Ουσιαστικό[επεξεργασία]

ουσία θηλυκό

1. κάθε τι υλικό, συνήθως σε ρευστή μορφή

    συνώνυμα: ύλη
   

   χρωστική / χημική / λιπαρή / βλαβερή ουσία

2. το σύνολο των στοιχείων από τα οποία αποτελείται κάτι και καθορίζουν την ύπαρξή του

    συνώνυμα: το είναι, υπόσταση

3. το κεντρικό σημείο, ο πυρήνας ενός θέματος, μιας συζήτησης, ενός πράγματος

    συνώνυμα: επίκεντρο
   

   έχεις αντιληφθεί την ουσία της συζήτησης;

4. το αληθινό περιεχόμενο, το σημαντικό στοιχείο

    συνώνυμα: νόημα, σπουδαιότητα
   

   η ουσία της ζωής / της εργασίας / της συντροφικότητας

5. το πιο θρεπτικό ή γευστικό στοιχείο της τροφής

   χωρίς αλάτι δεν έχει ουσία το φαγητό

6. (φιλοσοφία):
   1. οτιδήποτε στοιχειοθετεί τη σταθερή φύση των πραγμάτων, ανεξάρτητα από τις μεταβολές που υφίστανται ή τις πολλαπλές μορφές που μπορεί να έχουν
   2. (Αριστοτέλης) η κατηγορία που καθορίζει την ύπαρξη ενός πράγματος και δεν εξαρτάται από τα συμβεβηκότα του
7. (πληθυντικός) οι παράνομες εξαρτησιογόνες ουσίες, τα ναρκωτικά

Εκφράσεις[επεξεργασία]

• επί της ουσίας : πραγματικά, σε σχέση με το αληθινό περιεχόμενο κι όχι τυπικά
• η ουσία είναι... : το πιο σημαντικό είναι...
• κατ’ ουσίαν : στην πραγματικότητα
• στην ουσία : στην πραγματικότητα

 Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

• ουσιαστικό
• ουσιαστικός
• ουσιώδης

 Σύνθετα[επεξεργασία]

• ανούσιος
• αυτούσιος
• ουσιαστικοποίηση
• ουσιαστικοποιώ
• ουσιοεξάρτηση
• περιουσία

 Δείτε επίσης [επεξεργασία]

• ουσία στη Βικιπαίδεια 
• πηγή

***

 Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	όνομα	ονόματα
γενική	ονόματος	ονομάτων
αιτιατική	όνομα	ονόματα
κλητική	όνομα	ονόματα

 Ετυμολογία [επεξεργασία]

όνομα < αρχαία ελληνική ὄνομα < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₁nḗh₃mn̥

 Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /ˈɔ.nɔ.ma/

 Ουσιαστικό[επεξεργασία]

όνομα ουδέτερο

1. η λέξη με την οποία αποκαλείται ένας άνθρωπος ή ένας τόπος ή το επώνυμο
   • (για ανθρώπους) το "μικρό" όνομα, το βαφτιστικό

     του έδωσαν το όνομα του παππού του, Παύλος

     ποιο είναι το οικογενειακό όνομα της μητέρας σου;

2. (μεταφορικά) η καλή ή κακή φήμη

   έχει βγάλει κακό όνομα

   του βγήκε το όνομα

3. (γραμματική) όρος που περιλαμβάνει τα ουσιαστικά και τα επίθετα
4. (Ορολογία) κατασήμανση ατομικής έννοιας

 Συγγενικές λέξεις[επεξεργασία]

αγιωνύμιο ακτωνύμιο ανδρωνύμιο ανθρωπωνύμιο αντώνυμος ανώνυμος δασωνύμιο δενδρωνύμιο εδαφωνύμιο εθνωνύμιο επώνυμος ετερώνυμος

ζωωνύμιο μητρωνύμιο ναωνύμιο οικωνύμιο ομώνυμος ονομάζω ονομασία ονομαστικός ονομαστός ονοματίζω ορεωνύμιο / ορωνύμιο παρωνύμιο

παρώνυμος πατριδωνύμιο πατρωνύμιο πατρώνυμο προσωπωνύμιο συνονόματος συνώνυμος τοπωνυμία τοπωνύμιο τριώνυμο υδρωνύμιο φυτωνύμιο

 Μεταφράσεις