Τότε που γελούσαμε με τον Γιάννη,

...Μπορούσα ή όχι, ήταν επείγον να ακούσω όλα τα παλιά βιντεάκια μου με τον Γιάννη Τσίγκρα.
"Οι συνεντεύξεις μου μαζί σου, ήταν τα μόνο ενθύμια που κράτησα", μου είχε πει, κάποια χρόνια αργότερα.
...Μάλλον γιατί ήμουνα ιδιαίτερα χαζούλι και ουρανοκατέβατη στον χώρο του βιβλίου, λέω τώρα.

Τότε που γελούσαμε με τον Γιάννη, τί ανεπανάληπτες στιγμές!

Κι ύστερα μελαγχολία... και λυπημένη γιατί δεν βρήκα στην ύλη μου, αυτό που έψαχνα.

Πόση σημασία να έχει, Γιάννη, εσύ που "δεν ήθελες", όπως έλεγες - τότε- "να σε ξέρουν!"

Αθάνατος, Φίλε, ΑΘΑΝΑΤΟΣ!

...Ήρθε η ώρα, που όλοι θα σε μάθουν!
Δυο βιβλία σου, ήδη, ετοιμάζονται!

1998

1999