Πέρασε λοιπόν ένας χρόνος από εκείνη την ημέρα. Πρώτη Δεκέμβρη 2017: ανακοινώθηκαν τα κρατικά βραβεία ποίησης και εντελώς ανέλπιστα το έδωσαν σε εμένα (εξ ημισείας με τον Δημήτρη Αγγελή). Το νέο μου ήρθε από την έρημο, καλά, από το Κάιρο, όπου ζει ο αγαπημένος φίλος Χρίστος Γ. Παπαδόπουλος(και διευθύνει το Ελληνικό Πολιτιστικό Κέντρο Καΐρου). Αυτός το διάβασε πρώτος κι άρχισε τα συγχαρητήρια κι εγώ ήμουν σίγουρη ότι με δουλεύει και άργησα λίγο να τον πιστέψω. Οταν βεβαιώθηκα ότι το εννοεί, έγραψα αυτό, που φυσικά του αφιέρωσα:
Τώρα, στην επέτειο του ενός χρόνου από τη μεγαλύτερη τιμητική διάκριση που δίνει το ελληνικό κράτος στους ποιητές, το ίδιο κράτος ετοιμάζεται να μου αφαιρέσει την ελληνική γλώσσα και να με υποχρεώσει να έχω ως επίσημη γλώσσα μου εικόνες αντί για λέξεις, κινήσεις αντί για ομοιοκαταληξίες. Ετοιμάζονται να μου πάρουν το δικαίωμα στην ελληνική γλώσσα, γιατί ο κουφός που μαθαίνει ελληνικά και δεν μένει αναλφάβητος σε αυτή τη χώρα τιμωρείται. Μπορεί να πάρει και κανένα βραβείο ποίησης στο ενδιάμεσο, αλλά έτερον εκάτερον, θα τιμωρηθεί τελικά γι αυτό που έκανε. Που τόλμησε να μάθει να γράφει και να μιλάει ελληνικά.
Η όχι;
ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΣΙΒΑ
Στον Χρίστο Γ. Παπαδόπουλο
Στον Χρίστο Γ. Παπαδόπουλο
Η είδηση ήρθε όπως έπρεπε να ’ρθει:
από το Κάιρο κι απ’ το ναό της Σίβα.
Κουφό κορίτσι που αγαπάς τη μετρική,
χρόνια σε διάλεξε η ποίηση για ντίβα.
από το Κάιρο κι απ’ το ναό της Σίβα.
Κουφό κορίτσι που αγαπάς τη μετρική,
χρόνια σε διάλεξε η ποίηση για ντίβα.
Κουφό κορίτσι που αγαπάς τη μετρική
κι ο μεσοπόλεμος ζει σ’ όλα τα όνειρά σου,
από μικρή σου λέγανε "δεν γράφουν οι κουφοί"
κι από νωρίς σου ψαλιδίζαν τα φτερά σου.
κι ο μεσοπόλεμος ζει σ’ όλα τα όνειρά σου,
από μικρή σου λέγανε "δεν γράφουν οι κουφοί"
κι από νωρίς σου ψαλιδίζαν τα φτερά σου.
Από μικρή σου λέγανε "δεν γράφουν οι κουφοί" -
τάχα δεν ξέρουν να μετράν και ν’ απαγγέλουν.
Σου σκίζαν, σου πετάγανε και τ’ άγραφο χαρτί
και σου εξηγούσανε εκείνοι πως σε θέλουν.
τάχα δεν ξέρουν να μετράν και ν’ απαγγέλουν.
Σου σκίζαν, σου πετάγανε και τ’ άγραφο χαρτί
και σου εξηγούσανε εκείνοι πως σε θέλουν.
Σου σκίζαν, σου πετάγανε και τ’ άγραφο χαρτί -
αλλά το μέσα σου ρυθμό ποιος φυλακίζει;
Τη μυστική που σου ’στελνε ο κόσμος μουσική
σ’ ένα σολφέζ που εσύ τ’ ακούς και που σ’ ορίζει.
αλλά το μέσα σου ρυθμό ποιος φυλακίζει;
Τη μυστική που σου ’στελνε ο κόσμος μουσική
σ’ ένα σολφέζ που εσύ τ’ ακούς και που σ’ ορίζει.
Τη μυστική που σου ’στελνε ο κόσμος μουσική
πολύ προσπάθησες να επικοινωνήσεις.
Κουφό κορίτσι που αγαπάς τη μετρική
στην έρημο είδαν στο μαντείο τις ειδήσεις.
πολύ προσπάθησες να επικοινωνήσεις.
Κουφό κορίτσι που αγαπάς τη μετρική
στην έρημο είδαν στο μαντείο τις ειδήσεις.
1/12/2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου