Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2018

Γράψτε κάτι...

***




Ο χρήστης Ioannis Tsigkras κοινοποίησε μια φωτογραφία.
Γράψτε κάτι...
Η εικόνα ίσως περιέχει: 1 άτομο, γένι και κείμενο
Γιάννης Τζήκας

Στρατηγός Μακρυγιάννης: «Σιχάθηκα το Ρωμαίικον, ότ’ είμαστε ανθρωποφάγοι!»…
Και τον Μακρυγιάννη τον καδράραμε βέβαια. Για να προσθέσουμε έναν επιπλέον άγιο στα γράμματα και στην Ιστορία μας.
 Και τον επικαλούμαστε συχνά σε πανηγυρικούς και προεκλογικές ομιλίες, σε κηρύγματα από τον άμβωνα και στην προτρεπτική αρθρογραφία μας. Το μακρυγιαννικό «εμείς» μάλιστα το τσιτάρουμε κατά κόρον, κυρίως όταν “πρήζεται” το “εγώ” μας. Αγιογραφούμε τον Μακρυγιάννη επειδή, ερήμην των γραπτών του, φανταζόμαστε ότι και αυτός παραδίδει μια αγιογραφία για το ’21, ότι μιλάει για ήρωες μόνο και μάρτυρες. Κι ωστόσο τα Απομνημονεύματά του είναι το χρονικό της γενναιότητας αλλά και της αθλιότητας και της ατιμίας, που τον ωθούν να γράψει: «Σιχάθηκα το Ρωμαίικον, ότ’ είμαστε ανθρωποφάγοι». Και πιο κάτω: «Η καημένη η πατρίδα αμαρτίες οπού ’χε και γύρευε να την λευτερώσουμε εμείς οι ανθρωποφάγοι, πολιτικοί και στρατιωτικοί! Κι έχουμε αρετή να λευτερώσουμε πατρίδα εμείς κι αυτείνοι οπού μας κυβερνούν;».
Σχόλια

Γιάννης Τζήκας Έγραφα πριν δυο χρόνια περίπου στο μπλογκ μου:
- Η επανέκδοση των «Απομνημονευμάτων» από την Εστία- Τα ερωτήματα που μένει ν’ απαντηθούν…
Εκατόν τέσσερα χρόνια ύστερα από την πρώτη τους έκδοση, από τον Γιάννη Βλαχογιάννη, τα «Απομνημονεύματα» του Μακρυ
γιάννη κυκλοφορούν ξανά. Πώς διαβάστηκαν στο παρελθόν; Πώς θα τα διαβάσουμε σήμερα; Είναι το πολυσυζητημένο αυτό κείμενο ακόμα ζωντανό και ανοιχτό σε νέες αναγνώσεις; Και ο Μακρυγιάννης; Είναι άραγε «ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας ελληνικής λογοτεχνίας», όπως υποστήριζε ο Σεφέρης; Ή μήπως όχι;
Η επανέκδοση της Εστίας ξαναφέρνει στο προσκήνιο τα ερωτήματα που ακολουθούν αυτό το μυστηριώδες κείμενο από τον καιρό της πρώτης του εμφάνισης. Τι είναι ο Μακρυγιάννης; Ο συγγραφέας ενός «κειμηλίου της δημοτικής γλώσσας, και χωρίς καμιά καλλιτεχνική αξίωση», όπως τον ήθελε ο Παλαμάς; «Ο πιο σημαντικός πεζογράφος της νέας ελληνικής λογοτεχνίας», όπως υποστήριζε αργότερα ο Σεφέρης; Το κείμενό του ανήκει στην αρμοδιότητα της ιστορικής επιστήμης ή της λογοτεχνικής κριτικής; Και ακόμα, είναι τα «Απομνημονεύματα» σήμερα για μας κείμενο τέτοιο που να μπορεί να ενεργοποιήσει νέες ενδιαφέρουσες αναγνώσεις; Ή είναι ένα πολιτισμικό «τοτέμ» του εθνικού και αισθητικού παρελθόντος, ένα παλίμψηστο που δεν έχει άλλο να μας προσφέρει, πέρα από τη συναρπαστική ιστορία των αλλεπάλληλων χρήσεων και οικειοποιήσεών του;
Διαχείριση


Ioannis Tsigkras Αν υπάρχει η πιθανότητα να μην είναι τοτέμ ο Μακρυγιάννης, τότε πρέπει να θεωρηθεί ως τοτέμ ο Σεφέρης-τίποτε δεν αιτιολογεί λογικά-ή οι αποδεχόμενοι μιαν εστέτ προτίμησή του,εμείς. Έχω διαβάσει στις ΔΟΚΙΜΕΣ τα σχετικά δύο κείμενα.Πάντως η απάντηση-το ξανάπαμε- προηγείται της ερώτησης.

Διαχείριση


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου