Μικρές Ιστορίες.
Είναι νωρίς ακόμα
Είναι νωρίς ακόμα
Το 2006 δημιουργούμε το “από καφενείο Ελληνικό”, Καφωδείο Ελληνικό. Θεσσαλονίκη. Είμαι εγώ, ο Γιάννης, ο Ιορδάνης, Μιχάλης , Βαγγέλης και Γιώργος. Συνεργαζόμαστε ήδη με τον Γιάννη Μήτση και στο βιολί μαζί μας ο εξαίρετος φίλος Μιχάλης Βρέττας όπου παίζαμε ήδη τις Πέμπτες στο Μουσικό Οκτώ, ως τρίο...Ξεκινάμε το παρθενικό λάιβ στο Καφωδείο και βγαίνουμε μια μικρή περιοδεία...Αθήνα, Κρήτη αργότερα μια δεύτερη Αθήνα, Λαμία, Νάουσα, Ιωάννινα,,κτλ. Μιά βραδιά ανεβαίνοντας από Αθήνα παίζουμε στο Felouka...στον Βόλο_εργατικού κέντρου, αριθμός κάτι...Ήξερα τον Μιλτιάδη από μια συνεργασία μας στο ¨Ανάθεμα the time Blues”. Στον Μίλτο που τώρα εδώ και χρόνια έχει την “Περισπωμένη”... Εκείνο το βράδυ είμαστε ωραία... με κέφια όπως πάντα παίζοντας δικά μας τραγούδια και μερικές διασκευές όπως αγαπάμε... ένα με τον κόσμο, μια παρέα όλοι και οι καταιγιστικές κιθαριστικές και βιολιστικές μας εντάσεις ανάλογα με τον λόγο μας_ δονούν την ατμόσφαιρα.
Τελειώνοντας την βραδυά ο κόσμος φωνάζει...
Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα...
Είχα ένα τραγούδι που λεγόταν “Νίκος”... Μι μινόρε...Ντο ματζόρε... κι ένα λα μινόρε, ρε, σολ, Μι για τα βιολιά....για ανάσα ανάμεσα στον πυκνό λόγο...που είχα... Έτσι όπως ακούω τον κόσμο... βαζω τα δυο ακόρντα...
Μι – Ντο Μι , ντο....λίγο ακόμα λίγο ακόμα
κάποιος από το μπαρ φωνάζει... Είναι νωρίς ακόμα....
και λίγο ακόμα... και είχε γίνει.
Όλοι μαζί συντονισμένοι και συγκινημένοι εκεί...
Είναι νωρίς ακόμα λίγο ακόμα, συνέχεια, μισή ώρα !
Μέσα σ αυτές τις ρυθμικές εναλλαγές...μου 'ρχονται οι στίχοι του Γιώργου Κούκιου απ τους MOREL απ τον δίσκο “δέκα χιλιάδες μέρες από δω ”, απ το ποίημα του Γιώργου “Βουβά Τοπία”. Το βλέπω σχεδόν μπροστά μου...
το ψιθυρίζω ολόκληρο... κι αρχίζω να το λέω...
και κάθε λίγο ο κόσμος "Είναι νωρίς ακόμα _ Λίγο ακόμα".
Έτσι εκείνη την βράδια δημιουργήθηκε και έγινε αυτό το τραγούδι...
...ένα καινούριο τραγούδι....
Ζήτησα τη άδεια του Γιώργου αργότερα για τους στίχους, και το ηχογραφήσαμε όλη η μεγάλη μετά παρέα..Παναγιώτης Μανουηλίδης: Κιθάρες κι εγώ μαζί..., Τόλης Δεληγιάννης; μπάσο και Αλέκος Σπανίδης: Τύμπανα _ απ την παρέα του Παύλου Παυλίδη_ Θανάσης Καρυπίδης: Βιολιά, Θεόφιλος Ματθαίου: Μπαγιάν, Γιάννης Οικονομίδης: Τρομπέτα, Χάρης Καπετανίδης: Σαξόφωνο, Λιζέτα Καλημέρη: Φωνητικά και ο αμανές βεβαίως... και κυρίως η στήριξη του Γιάννη Μήτση στα φωνητικά αλλά και σε όλο το στήσιμο του τραγουδιού. Στο τέλος σε κάποιο λάιβ με τον Γιάννη στο Καφωδείο ήρθαν τα παιδιά απ το στούντιο και ηχογράφησαν τον κόσμο το βράδυ... “Είναι νωρίς ακόμα, λίγο ακόμα” και το προσθέσαμε στην ηχογράφηση... μια αναπαράσταση της πρώτης βραδιάς που δημιουργήθηκε...Ηχογραφήθηκε το 2008-9 και κυκλοφόρησε το 2010 στο “Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό”.
Ευγένιος Δερμιτάσογλου... συνεχίζεται...
Τελειώνοντας την βραδυά ο κόσμος φωνάζει...
Λίγο ακόμα, λίγο ακόμα...
Είχα ένα τραγούδι που λεγόταν “Νίκος”... Μι μινόρε...Ντο ματζόρε... κι ένα λα μινόρε, ρε, σολ, Μι για τα βιολιά....για ανάσα ανάμεσα στον πυκνό λόγο...που είχα... Έτσι όπως ακούω τον κόσμο... βαζω τα δυο ακόρντα...
Μι – Ντο Μι , ντο....λίγο ακόμα λίγο ακόμα
κάποιος από το μπαρ φωνάζει... Είναι νωρίς ακόμα....
και λίγο ακόμα... και είχε γίνει.
Όλοι μαζί συντονισμένοι και συγκινημένοι εκεί...
Είναι νωρίς ακόμα λίγο ακόμα, συνέχεια, μισή ώρα !
Μέσα σ αυτές τις ρυθμικές εναλλαγές...μου 'ρχονται οι στίχοι του Γιώργου Κούκιου απ τους MOREL απ τον δίσκο “δέκα χιλιάδες μέρες από δω ”, απ το ποίημα του Γιώργου “Βουβά Τοπία”. Το βλέπω σχεδόν μπροστά μου...
το ψιθυρίζω ολόκληρο... κι αρχίζω να το λέω...
και κάθε λίγο ο κόσμος "Είναι νωρίς ακόμα _ Λίγο ακόμα".
Έτσι εκείνη την βράδια δημιουργήθηκε και έγινε αυτό το τραγούδι...
...ένα καινούριο τραγούδι....
Ζήτησα τη άδεια του Γιώργου αργότερα για τους στίχους, και το ηχογραφήσαμε όλη η μεγάλη μετά παρέα..Παναγιώτης Μανουηλίδης: Κιθάρες κι εγώ μαζί..., Τόλης Δεληγιάννης; μπάσο και Αλέκος Σπανίδης: Τύμπανα _ απ την παρέα του Παύλου Παυλίδη_ Θανάσης Καρυπίδης: Βιολιά, Θεόφιλος Ματθαίου: Μπαγιάν, Γιάννης Οικονομίδης: Τρομπέτα, Χάρης Καπετανίδης: Σαξόφωνο, Λιζέτα Καλημέρη: Φωνητικά και ο αμανές βεβαίως... και κυρίως η στήριξη του Γιάννη Μήτση στα φωνητικά αλλά και σε όλο το στήσιμο του τραγουδιού. Στο τέλος σε κάποιο λάιβ με τον Γιάννη στο Καφωδείο ήρθαν τα παιδιά απ το στούντιο και ηχογράφησαν τον κόσμο το βράδυ... “Είναι νωρίς ακόμα, λίγο ακόμα” και το προσθέσαμε στην ηχογράφηση... μια αναπαράσταση της πρώτης βραδιάς που δημιουργήθηκε...Ηχογραφήθηκε το 2008-9 και κυκλοφόρησε το 2010 στο “Ράδιο Σκούρο Ανοιχτό”.
Ευγένιος Δερμιτάσογλου... συνεχίζεται...
Σχ. Δεν ξέρω αν θα τον πετύχαινα αύριο!
Πάντως, η σύμπτωση:
"Θα καθήσεις ή να τον κλείσω; Θα πας πρώτη στο μπάνιο ή να πάω;" με ρώτησε ο γιος μου, 3 π.μ.
"Πήγαινε. Θα καθίσω λίγο ακόμα, να κάνω και δυο τσιγάρα, μέχρι να βγεις". (Καπνίζω στο μπαλκόνι όταν είναι στην κουζίνα - τον ενοχλεί ο καπνός.)
Χάρηκα που πέτυχα τον Ευγένιο! Μ' αρέσει και το στυλ του και η φωνή του και τα τραγούδια του!
Μπορεί να έχασα την πορεία του, μα αυτό δε σημαίνει πως άλλαξαν και τα "γούστα" μου!
Καλή συνέχεια, Υγεία και Επιτυχία, του εύχομαι, ολόψυχα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου