Πήγα να βρω ένα φίλο μου ...

...Κι ήταν πολύ πρωί, όταν άνοιξα παράθυρα στο Φεις, κι ύστερα που ο ήλιος συνέχιζε ν' ανεβαίνει πάλι, για να κάνει τον κύκλο της ημέρας...
θυμήθηκα εκείνο το τραγούδι που λέει:
"Πήγα να βρω ένα φίλο μου που ήταν στο κρεβάτι, μα βρήκα απ' έξω στέφανα και την αυλή γεμάτη... κ.λ.π.

Πήγα να δω και γερούς, φίλους, γνωστούς και συγγενείς, είμαστε ακόμα ζωντανοί, λέει, κι αν όχι και δεν το μάθουμε μέσω Φεις, λίγη σημασία έχει.

Εκεί, όλοι οι φίλοι, είναι ζωντανοί...!
Ή μήπως, πεθαμένοι;

...Γιατί... οι άνθρωποι πεθαίνουνε, όταν τους λησμονάμε. (περίπου ... κατά τα ποιητικά "λεγόμενα" του Κώστα Ουράνη, γιατί εκείνος μιλάει για όντως, νεκρούς!)

***
Παρασκευή 10/8/2018 πρωί