Ταξίδια ζωής, βιβλίων και ανθρώπων

Λίγες γραμμές έτσι χωρίς πρόγραμμα

27 λεπτά · 

https://xwrisprogramma.blogspot.com/20…/…/blog-post_952.html
Το ταξείδι του βιβλίου μου σταμάτησε για λίγο

"λίγες γραμμές... έτσι... "
Λαμπρινής Τζούρκα

Έμεινε η Κρήτη

Η Πάτρα

Η Σάμος...

Θα βρεθούμε... πού

θα πάει;

XWRISPROGRAMMA.BLOGSPOT.COM

Το ταξείδι του βιβλίου μου σταμάτησε για λίγο

Το ταξείδι του βιβλίου μου σταμάτησε για λίγο Λίγες γραμμές... έτσι... Λαμπρινή Τζούρκα Έμεινε η Κρήτη Η Πάτρ...

Μου αρέσει!Δείτε περισσότερες αντιδράσεις

Σχολιάστε

Κοινοποιήστε

***

ΣΧ. Μόλις πέτυχα αυτή την ανάρτηση της Λαμπρινής, κι επειδή στεναχωριέμαι που στεναχωριέται τόσο πολύ, χωρίς λόγο, ευκαιρία να της πω δημόσια, πως τα βιβλία, εφόσον υπάρχει έστω κι ένα αντύτυπο σε κάποια βιβλιοθήκη, δεν θα σταματήσει ποτέ το ταξίδι του, είτε το "συνοδεύουμε" εμείς, είτε όχι!
Είτε υπάρχουμε, είτε όχι!
Να είναι γερή, να γράφει, να εκδίδει, να ταξιδεύει, χωρίς να αγχώνεται όμως, καθότι πρώτα μετράει η Ύπαρξη της Ζωής, της Υγείας και της Καλής Ψυχολογίας!
Να την χάσουμε για τα βιβλία... όχι, δα! Λαμπρινή μου!

Κι επειδή το έφερε η ροή, έτσι, συγκεντρώνω ένα ποτ - πουρί, στιγμών που μας ενώνουν, χωρίς πολλά λόγια.

***
Αυτά τα δυο βιντεάκια είναι λίγο πριν την βιβλιοπαρουσίασή σου στον Βόλο, που ενώ σ' είχα ενημερώσει πως δεν θα έρθω (ξέρεις τους λόγους), κι όμως, μέχρι πριν βρέξει, το πάλευα, στο έστω, να περάσω από κει, έστω και για μια αγκαλιά, μόνο για πάρτη σου.
Η καταιγίδα είπε "Όχι". Μερικές φορές, "μιλάνε" κι αυτές.
Συναντηθήκαμε όμως, την άλλη μέρα, κι αυτό ...θα μου πεις εσύ, ως ποιήτρια, Αν ζυγίζεται ο χρόνος που διαθέτουμε για κάποιον φίλο (όχι και κολλητό, εφόσον δεν ξέρει πως και εάν ξημερώσαμε), με χίλια υλικά δώρα που ενημερώνεις και αρνείσαι να δεχθείς, επειδή δεν μπορείς να ανταποδώσεις στο "είδος" (οικονομικοί οι λόγοι), κι όμως, για να μην προσβάλλεις... τα παίρνεις, κι έτσι, είσαι πάντα στα χαμηλά... μιας άνισης ζυγαριάς, κι απολογείσαι, απολογείσαι... συνέχεια, κυρά Κατερίνα!

Πάμε να φέρουμε απολογίες... μα, μην τρελαθούμε κιόλας, αγαπημένη μου, ιντερνετική φίλη, Λαμπρινή, για την κοινή μας αγάπη στα μπλογκς και στα βιβλία!
Ψυχραιμία, γιατί η ίδια η ζωή, είναι το πιο ζόρικο βιβλίο και οι ΗΡΩΕΣ, πρέπει να επιβιώσουν!


***

Βόλος καταιγίδα 1 και 2

***
Φωτογραφίες Ζαγορά - Ιούλης 2018

Ιούλης, (πριν τις πυρκαγιές…) και βρέθηκα στην Ζαγορά, αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα απ’ την μεγάλη πλημμύρα του Φλεβάρη, κι άλλες δυο μικρότερες αργότερα, καθόλου αόρατες…

…Κι εκεί που κοίταξα απογοητευμένη τον πρώτο σωρό που έπρεπε να πετάξω, κι έπρεπε να βρω κι άλλη δύναμη, ώστε να ξεχωρίσω… τι μένει, τι φεύγει, τι πετιέται, τι σώζεται, τι καινούργιο έρχεται, ότι υπάρχει ελπίδα, εφόσον η ζωή συνεχίζεται κι εγώ καθυστερώ κοιτάζοντας πίσω, εκεί θυμήθηκα, πως μέσα στους καθαρούς σάκκους που έφερα μαζί μου, είχα και το βιβλίο της Λαμπρινής.

Έτρεξα, το βρήκα και το πήρα, εκείνη τη στιγμή, γιατί αν το άφηνα για επόμενη καλύτερη… ήξερα πως δεν θα έρχονταν, γιατί βρέθηκα στη μέση της φουρτούνας… κι ακόμα, είχα και έχω, δύσκολο κολύμπι.

Θεωρία και Πράξη, μαθηματικά.

Βιβλία που δεν πρόλαβα να χαρίσω στην Βιβλιοθήκη. Μούχλιασαν, βράχηκαν πολύ.

Στιγμές ζωής, στιγμές ψυχής… δικό μου.

Δέμα που δεν πρόλαβα να χαρίσω.

Ευτυχώς ή δυστυχώς, δε σταματάνε τα μαθηματικά και οι «υπολογισμοί»....

Ευτυχώς, ζω και μετά το 2006!

Μπορεί να συνεχιστεί η ζωή του κόσμου και χωρίς τις δικές μου, μικρές ασήμαντες στιγμές της ζωής μου!

Τι να πουν οι ΗΡΩΕΣ, τότε;

Ευτυχώς, νέες πέννες, κάνουν όνειρα, δίνουν ελπίδα, έχουν φόντα και γνώσεις, μπορούν να δείξουν δρόμους, με «λίγες στιγμές τους, έτσι, σαν προκαταβολή, ότι υπάρχουν», Πρώτο βιβλίο Λαμπρινής Τζούρκα.

(Αγχώνεται όμως και δε θέλω να φτάσει να ζει, για το βιβλίο! Ναι στο ότι το βιβλίο δίνει ζωή, μα δεν παύει να είναι από χαρτί… Μπορεί να μιλάει για χιλιάδες ψυχές, δεν είναι όμως, το ίδιο ψυχή, κι ας είναι κομμάτι της ψυχής μας. Πονάει το θέμα, για κάποιους που πληρώσανε πολλά λεφτά γι’ αυτό, πονάει ακόμα περισσότερο, πάμε να αισιοδοξήσουμε, Λαμπρινή μου! Μην το κουράζουμε…ΥΓΕΙΑ, ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ και ΟΜΟΝΟΙΑ να έχουμε, βρέξει –χιονίσει, τα λουλούδια της ελπίδας θα ξανανθίζουν με χίλιους τρόπους, σ’ όλους τους τόπους και χρόνους…! Φιλιά της, ΚΑΛΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ, κ.λ.π. γνωστά.)

Υγ. Άντε και πήγε μεσημέρι!
Κι αυτό για να σε πείσω, πως στη ζωή μου, δεν σε κράτησε η επιμονή σου, αλλά επειδή εγώ το θέλησα, σε ξεχώρισα και σε κράτησα, ως εκεί, που δεν "πνίγομαι", όμως!
***

Υγ. Με ρωτάνε, "αν γράφω".
"Όχι", απαντώ. "Τώρα ζω, με ότι σημαίνει αυτό."

***

ΥΓ. 4/8/18
Να προσθέσω εδώ και την εμπλουτισμένη ανάρτηση της Βιβλιοπρουσίασης της Λαμπρινής στον Βόλο, για να μην σας τρέχω σε πολλές αναρτήσεις του εδώ, εκεί και παραπέρα, αφού πω, πως κάποιες φορές, ακόμα κι ένας άνθρωπος, μπορεί να είναι ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΛΟΣ!

http://xwrisprogramma.blogspot.com/2018/08/6.html


*************

Τετάρτη, 11 Ιουλίου 2018

Η παρουσίαση στον Βολο

μαζύ στον Βόλο... με ένα βιβλίο στο χέρι... το βιβλίο μου "λίγες γραμμές... έτσι..." φίλη μου καλή!!! Λένα Θ.  Ευχαριστώ για τις φώτο !!! 

"λίγες γραμμές έτσι... "

Λαμπρινής Τζούρκα... 

Μού είπες 

ότι ήταν πέτρινη η καρδιά σου...

"Μην αγγίζεις", φώναζες...

Δεν σε πίστεψα ...

και συντρίφτηκα...

 η μαμά, εγώ η Λένα.... 

κάτω απ' το "διασκέδασε = enjoy)

η μαμά... κι εγώ με το βιβλίο... 

η μαμά, εγώ η Λένα.... 

"λίγες γραμμές... έτσι... "

Ευχαριστώ πολύ τις φίλες που μπόρεσαν να είναι εκεί, παρ' όλο που ο καιρός ήταν δύσκολος... 

νάμαστε καλά... και του χρόνου να βρεθούμε... 

και το 1ο μέρος... 

Κι έγινε η  6η  παρουσίαση του "λίγες γραμμές... έτσι..", της Λαμπρινής Τζούρκα στον όμορφο Βόλο

Η μαμά... στο Pleasures cafe...  Ναι! 

Λόγω καιρού...  οι φίλες ήρθαν σε δυο... χμ... σε τρεις δόσεις.

Σίγουρα enjoy - διασκέδασε.. .

.

Ευχαριστώ πολύ

Ένας θαυμάσιος χώρος... 

Στον Βόλο... 

Pleasures Cafe! 

Αργοναυτών 58

Ελπίζω να σας αρέσει το βιβλίο μου
...

Λίγες φώτο... έτσι... τώρα

Υπεροχος Βολος

Και θα εμπλουτιστεί στο μέλλον από των φίλων τις φώτο η ανάρτηση...

Φιλενάδα αγαπημένη

Καμμιά στον κόσμο δεν σε παραβγαίνει

Πάμε... στην επόμενη

Lamprini T. 

Η παρουσίαση έγινε ( στον Βόλο... )

Ο καιρός μάς δυσκόλεψε (κατακλυσμός)
Δεν πτοηθήκαμε... (έχουμε ζήσει χειρότερα)
Πάμε... παρακάτω :) (σε άλλα μέρη)