Άγιος Εφραίμ - Παναγία Ευαγγελίστρια, Νέα Μάκρη - Πυρκαγιές - Ποίηση

...Απόψε "έλεγα" στον Άγιο Εφραίμ, κάτι.
ΤΟΝ είχα και στις λήψεις μου, ήθελα να ΤΟΝ "ΦΕΡΩ"... έτσι, επειδή Σιωπά ή ΤΟΝ ΣΙΩΠΟΥΝ...

ΌΣΟ ΚΙ ΑΝ ΤΟΝ "σκοτεινιάζουν", ΘΑ ΛΑΜΠΕΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ, ΠΑΝΤΑ!

"Κάτι" είδα, κάτι έτυχε (κάποτε που θα έχω χρόνο, θα τα πάρω με την σειρά, είναι ολόκληρη ιστορία....), έμπλεξα και με φωτογραφίες του χωριού μου ΕΚΕΙ (στο Θαύματα και Σημάδια 3), μάλλον θα ΤΟΝ άφηνα, απόψε!

Πέτυχα όμως ένα ποίημα της Σοφίας Κολοτούρου, το "κλέβω" και το μόνο που θα πω, είναι, πως δεν κατέχω γρι από Αθήνα, αλλά όταν πρωτοάκουσα την είδηση για πυρκαγιές στη Νέα Μάκρη, Στο Μοναστήρι πήγε το μυαλό μου....

Πουθενά δεν άκουσα "ΚΑΤΙ", γιατί δεν ΒΟΗΘΗΣΕ Ο ΆΓΙΟΣ και η ΙΔΙΑ Η ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ, γιατί... μην ξεχνάμε, ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ...

Έπαψαν να μας Βοηθούν, άραγε;
Γιατί σιωπούν;
Και σιωπούν, όντως;

Μήπως οι Προσευχές μας παρεμβάλλονται...
Μήπως είναι τοις τύποις;

Και μήπως μας "γλύτωσαν" από χειρότερα.... άραγε;
Ποιος να ξέρει;

***

Sofia Kolotourou

2 ώρες · 

Αυτό το ποίημα το είχα γράψει πριν από 9 χρόνια. Για διάφορους λόγους είχε παραμείνει στο συρτάρι. Το άνοιξα μάλλον τυχαία απόψε - το είχα ξεχάσει - και ανατρίχιασα λιγάκι.

ΟΣΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ

Στη Νέα Μάκρη από παλιά τα καλοκαίρια
(τα παιδικά μου) εκεί όλα τα περνούσα.
Κάθε βραδιά στον ουρανό μετρούσα αστέρια –
παρακαλούσα.

Μια επέμβαση - ίσως – απ’ το χέρι κάποιου Οσίου
(δίπλα ήτανε του Εφραίμ το μοναστήρι).
Λέει, θα καιγόμασταν, σαν θέλημα Κυρίου –
σαν πανηγύρι.

Οι φλόγες πέρασαν, μα δεν μας ακουμπήσαν
(τα οστά του τα ‘χαν κιόλας φυγαδεύσει).
Το μήνυμά τους μες τους τοίχους μας το κλείσαν –
κι όποιος αντέξει.

Τα δάση κάηκαν, μαζί τα μυστικά τους
(είκοσι χρόνια κάρβουνο και στάχτη).
Οι Άγιοι ανέπαφοι, μέσα στο σκήνωμά τους –
γεμάτοι απ’ άχτι.

27/8/2009