Πόσο ΞΕΝΗ;

Ανοίγοντας λίγο απρόοπτα τις σελίδες μου απόψε, "πετάχτηκα" να μάθω νέα στις σελίδες κάποιων χαμένων φίλων.

Ξένοι...
Πώς γίνεται;

Πώς γίνεται αλήθεια, να υπήρξαν τόσοι ξένοι, ανάμεσά μας;
Πώς γίνεται;

Πώς γίνεται να "έθαψαν" ζωντανά χρόνια, ειλικρινής φιλίας και ζωής;
Πώς γίνεται;

Κόσμε, ξένε, μα αγαπημένε, είμαστε ακόμα ζωντανοί, μερικοί.

Μερικοί ήδη, ΈΦΥΓΑΝ.

Τραγουδάκι, αγαπημένε ΞΕΝΕ, κόσμε... Να ΕΙΣΑΙ ΓΕΡΟΣ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ και ΕΝ ΖΩΗ!

Κάθε ξένος, καταλαβαίνει, αν του ανήκει το τραγούδι.

Ευτυχώς, ΥΠΑΡΧΟΥΝ και μη ξένοι!

Εγώ η ΞΕΝΗ, Κατερίνα, δεν μετανιώνω για όποιον και όποια αγάπησα πολύ.

Φευγάτη, ξένη, πικραμένη (δεν αλλάζει), βοηθάει επί "της ουσίας" ο χάκερ, το ΜΟΝΟ ΚΑΛΟ, να μην μελαγχολώ συχνά, όπως απόψε...

Να είμαστε ΚΑΛΑ, ξένοι και γνωστοί.
Κανένας μας δεν ζει εις βάρος του άλλου, εκτός απ' αυτούς που τους ενοχλούμε ή τους χαλάμε κακά σχέδια.