...Πολλά θέματά μου εκκρεμούν, μα προτίμησα να δώσω προτεραιότητα στις συμπτώσεις...
Θυμήθηκα νωρίτερα τα λόγια της μάννας μου:
"Σήμερα είμαι, αύριο δεν είμαι."
(Κάτι κοντά μ' αυτό το σοφό, όσον αφορά σπίτια, περιουσίες, κ.λ.π. Το γνωστόν: "Σήμερον εμού, αύριον ετέρου, ουδέποτε τινός", κοντά στ' άλλο: "Όλα εδώ μένουν, εμείς Φεύγουμε...)
Οι γράφοντες γενικά (συγγραφείς, ποιητές, ακόμα και οι blog- γκατζήδες), την ΑΘΑΝΑΣΙΑ επιζητούμε... (επιζητούσαμε, ίσως).
Δεν ξέρω πόσο μάταιο είναι, αλήθεια!
Εδώ ξεχάσαμε Αρχαίους και ΗΡΩΕΣ, εμείς οι ίδιοι, έχουμε "μούτρα" και απαιτούμε απ' το μέλλον, να μας θυμάται!
Κούνια που μας κούναγε!
Πάμε τώρα στις συμπτώσεις, κι άσε την μάννα μου που την "παίδεψα" χρόνια, θέλοντας να την κάνω κι εκείνη Ηρωίδα!
Η λέξη "συμπτώσεις", για μένα πια, δεν έχει την έννοια που είχε.
Υπάρχουν πολλών ειδών "κινήσεις" μέσα σ' αυτές.
Π.χ. Κινήσεις ανθρώπων με χ κίνητρα, καλά ή κακά.
Κινήσεις Ανώτερων Δυνάμεων, Καλού ή Κακού.
Υπήρξα ο πιο ανοιχτός άνθρωπος. Εύκολο θύμα, το κατάλαβα αργά, ΚΑΛΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ!
Υπάρχουν όμως, κάτι "συμπτώσεις" καθόλου τυχαίες, γι' αυτό και έχει δυναμώσει ΑΚΟΜΑ πιο πολύ, η Πίστη μου και "κλωτσάνε" όλοι...
Εμ!
Γιατί με "πολεμάνε", άραγε;
Άκου να συντομεύω:
Χτυπάει σήμερα το τηλέφωνο:
"Σαν χθες, το 1990, με πήρες στον λαιμό σου!" χαριτολογώντας μιλούσε.
"Ταράχτηκα", (με την άλλη έννοια, όταν νιώθεις την ανατριχίλα του ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΚΑΛΟΥ), και του το είπα:
"Έλα και θα σ' έπαιρνα. Μέρες τώρα, ψάχνοντας κάτι, πέτυχα μια κορνίζα! Δε θυμόμουνα την χρονιά. Πότε ήταν;"
Το 1993 Άνοιξη, στην Παναγία Ξενιά, βάφτισα την αγαπημένη μας Μαρία.
Μέρες την είχα δίπλα στον υπολογιστή, να θυμηθώ να τηλεφωνήσω.
Πού να προλάβω;
Χθες, μάλιστα, την φωτογράφισα και την ξαναέβαλα στην θέση της, (σκεφτόμενη, ότι έτσι θα την ξαναδώ και δεν θα το ξεχάσω), γιατί, πάει η εποχή με τις κορνίζες, έχω κι ένα γατί που τα "σπάει", κάνοντας άλματα, άμα λάχει και πετύχει κουνούπι, μύγα, οτιδήποτε πετάει.
Ιερό Μυστήριο ο γάμος, όσο και η βάφτιση!
Μακάρι να είναι ευτυχισμένοι όλοι οι γάμοι και να κρατούν γερά, στα όποια εμπόδια και να κάνουν πολλά παιδιά, να είναι κι εκείνα ευτυχισμένα και γερά!
Κι έτσι η ζωή και η Πίστη μας, να συνεχίζονται...
Ναι, αυτή η σύμπτωση, ήταν ΑΝΩΤΕΡΗ και ΚΑΛΗ!
Μη μου λέτε για το γιου τιουμπ, σύμπτωση, δε θα πάρω...
Θυμήθηκα νωρίτερα τα λόγια της μάννας μου:
"Σήμερα είμαι, αύριο δεν είμαι."
(Κάτι κοντά μ' αυτό το σοφό, όσον αφορά σπίτια, περιουσίες, κ.λ.π. Το γνωστόν: "Σήμερον εμού, αύριον ετέρου, ουδέποτε τινός", κοντά στ' άλλο: "Όλα εδώ μένουν, εμείς Φεύγουμε...)
Οι γράφοντες γενικά (συγγραφείς, ποιητές, ακόμα και οι blog- γκατζήδες), την ΑΘΑΝΑΣΙΑ επιζητούμε... (επιζητούσαμε, ίσως).
Δεν ξέρω πόσο μάταιο είναι, αλήθεια!
Εδώ ξεχάσαμε Αρχαίους και ΗΡΩΕΣ, εμείς οι ίδιοι, έχουμε "μούτρα" και απαιτούμε απ' το μέλλον, να μας θυμάται!
Κούνια που μας κούναγε!
Πάμε τώρα στις συμπτώσεις, κι άσε την μάννα μου που την "παίδεψα" χρόνια, θέλοντας να την κάνω κι εκείνη Ηρωίδα!
Η λέξη "συμπτώσεις", για μένα πια, δεν έχει την έννοια που είχε.
Υπάρχουν πολλών ειδών "κινήσεις" μέσα σ' αυτές.
Π.χ. Κινήσεις ανθρώπων με χ κίνητρα, καλά ή κακά.
Κινήσεις Ανώτερων Δυνάμεων, Καλού ή Κακού.
Υπήρξα ο πιο ανοιχτός άνθρωπος. Εύκολο θύμα, το κατάλαβα αργά, ΚΑΛΟ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ!
Υπάρχουν όμως, κάτι "συμπτώσεις" καθόλου τυχαίες, γι' αυτό και έχει δυναμώσει ΑΚΟΜΑ πιο πολύ, η Πίστη μου και "κλωτσάνε" όλοι...
Εμ!
Γιατί με "πολεμάνε", άραγε;
Άκου να συντομεύω:
Χτυπάει σήμερα το τηλέφωνο:
"Σαν χθες, το 1990, με πήρες στον λαιμό σου!" χαριτολογώντας μιλούσε.
"Ταράχτηκα", (με την άλλη έννοια, όταν νιώθεις την ανατριχίλα του ΑΝΩΤΕΡΟΥ ΚΑΛΟΥ), και του το είπα:
"Έλα και θα σ' έπαιρνα. Μέρες τώρα, ψάχνοντας κάτι, πέτυχα μια κορνίζα! Δε θυμόμουνα την χρονιά. Πότε ήταν;"
Το 1993 Άνοιξη, στην Παναγία Ξενιά, βάφτισα την αγαπημένη μας Μαρία.
Μέρες την είχα δίπλα στον υπολογιστή, να θυμηθώ να τηλεφωνήσω.
Πού να προλάβω;
Χθες, μάλιστα, την φωτογράφισα και την ξαναέβαλα στην θέση της, (σκεφτόμενη, ότι έτσι θα την ξαναδώ και δεν θα το ξεχάσω), γιατί, πάει η εποχή με τις κορνίζες, έχω κι ένα γατί που τα "σπάει", κάνοντας άλματα, άμα λάχει και πετύχει κουνούπι, μύγα, οτιδήποτε πετάει.
Ιερό Μυστήριο ο γάμος, όσο και η βάφτιση!
Μακάρι να είναι ευτυχισμένοι όλοι οι γάμοι και να κρατούν γερά, στα όποια εμπόδια και να κάνουν πολλά παιδιά, να είναι κι εκείνα ευτυχισμένα και γερά!
Κι έτσι η ζωή και η Πίστη μας, να συνεχίζονται...
Ναι, αυτή η σύμπτωση, ήταν ΑΝΩΤΕΡΗ και ΚΑΛΗ!
Μη μου λέτε για το γιου τιουμπ, σύμπτωση, δε θα πάρω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου