Στο άρθρο του ο κ. Δραμητινός περιγράφει την εμπειρία του ως γιατρός την τελευταία δεκαετία που έχει διαπιστωθεί το σοβαρό πρόβλημα με την αέρια ρύπανση στην πόλη, κάνοντας αναφορά στην υπερκατανάλωση εισπνεόμενων φαρμάκων στην περιοχή μας τα τελευταία χρόνια, που καταγράφεται σε έρευνα του Ιατρικού Συλλόγου Μαγνησίας κάνοντας παράλληλα λόγο για αυξημένη νοσηρότητα από τις ανεξέλεγκτες πηγές ρύπανσης τις οποίες καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γιατροί στις υγειονομικές δομές της περιοχής.Ένα άρθρο καταπέλτη το οποίο τιτλοφορείται “Ζώντας με την ρύπανση…” και στο οποίο τοποθετείται ανοικτά για το μείζον πρόβλημα της αερορρύπανσης στον Βόλο, ανάρτησε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook ο γιατρός-καρδιολόγος, διοικητής του Νοσοκομείου Βόλου και δημοτικός σύμβουλος Ματθαίος Δραμητινός.
Εν κατακλείδι ο διοικητής του νοσοκομείου ζητά να μελετηθεί το ενδεχόμενο μεταφοράς των βιομηχανικών δραστηριοτήτων της ΑΓΕΤ σε περίπτωση άρνησης καύσης φιλικότερων καυσίμων, με αυστηρή τήρηση των όρων μετρήσεων και ελέγχων.
Το πλήρες κείμενο του άρθρου του κ. Δραμητινού έχει ως εξής:
Τα τελευταία δέκα χρόνια το φάντασμα της αερορύπανσης πλανάται πάνω από τις γειτονιές του Βόλου και της ευρύτερης περιοχής. Κατά καιρούς από τις πρώτες μετρήσεις του πανεπιστημίου Θεσσαλίας στα PM10 , επί εποχής pet coke, έγιναν ποικίλες δράσεις μα δυστυχώς βρισκόμαστε μόνιμα στον ίδιο παρανομαστή. Να θυμίσω τις παρατηρήσεις και την έρευνα του Ιατρικού συλλόγου Μαγνησίας για την υπερκατανάλωση εισπνεόμενων φαρμάκων στην περιοχή μας πριν από επτά χρόνια, την έρευνα του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης για της πηγές της αερορύπανσης, το συλλαλητήριο των πολιτών του Βόλου ενάντια στην καύση του pet coke από την τσιμεντοβιομηχανία, την υποχρέωση της τότε να τοποθετήσει υβριδικά φίλτρα και την ανάγκη από τότε η περιφέρεια να κάνει εμπεριστατωμένους ελέγχους και οργανωμένες μετρήσεις σε ένα δίκτυο στην πόλη, που δeν έγινε ποτέ.
Και από τότε περνάμε σήμερα στην «εποχή των τεράτων», το έργο ξαναπαίζεται με άλλο φάντασμα και τους ίδιους αυτουργούς. Ο νέος τίτλος λέγεται καύση σκουπιδιών. Το σκηνικό έχει αλλάξει σημαντικά, μετά την επτάχρονη οικονομική κρίση και κατόπιν της μείωσης της παραγωγής και του προσωπικού, από το «σήμα κατατεθέν» της πόλης του Βόλου. Εδώ τα σιλό της ΑΓΕΤ, είναι κάτι σαν τον λευκό πύργο της Θεσσαλονίκης, προϊόν της μεταβιομηχανικής εξέλιξης της άλλοτε κραταιής εταιρίας, που συνεχίζει τον ίδιο εκβιασμό, του κλεισίματος στην πόλη με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας, σας ρυπαίνω για να βγαίνω οικονομικά και να έχετε δουλειά, παρόλο το σαφή προσανατολισμό στο ποιοτικό τουρισμό στην περιοχή, μια και ο Βόλος, το Πήλιο, ο Παγασητικός και οι Σποράδες αποτελούν έναν από του καλύτερους προορισμούς στην χώρα μας.
Τότε μιλούσαμε για αλλεργίες, πνευμονοπάθειες και ψηλή πιθανότητα καρκινογενέσεων και τώρα μιλάμε για όλη την γκάμα των ρύπων που παράγονται από του πεπαλαιωμένους φούρνους της τσιμεντοβιομηχανίας, PM10, PM5, PM2,5, θειώδη, νιτρικά, τις εφιαλτικές διοξίνες, τα φουράνια και δεκάδες ακόμη ρύπους που τεκμηριωμένα ευθύνονται για αλλεργίες, πνευμονοπάθειες, καρδιοπάθειες, ανακοπές και πολλές μορφές καρκίνου στην χρόνια έκθεση από τα προϊόντα καύσης σκουπιδιών, όσο και να τα καλλωπίζουμε με τους όρους SRF η RDF.
Ο ιατρικός κόσμος γνωρίζει και δικαίως ανησυχεί, ιδίως οι δομές της δημόσιας υγείας που καλούνται να αντιμετωπίσουν τις επιπλοκές από τα παράγωγα της «υγιούς ανταγωνιστικής επιχειρηματικότητας» στο βωμό τους κέρδους με την χρήση σκουπιδιών, αντί του φιλικότερου προς το περιβάλλον και τους ανθρώπους φυσικό αέριο. Κανένας νόμος, μνημονιακή υποχρέωση, απουσία μετρήσεων και σοβαρών ελέγχων, καμία κομματική υποχρέωση, κανένας εκβιασμός με δίλλημα απολύσεις, δεν μπορεί να είναι πάνω από την υγεία των παιδιών μας. Οι νόμοι και οι ευρωπαϊκές οδηγίες δεν μιλούν για απαρχαιωμένα εργοστάσια, απουσία αντικειμενικών μετρήσεων και ελέγχων, ένδεια κρατικών εκλεκτικών μηχανισμών και εγκαταστάσεις μέσα στην πόλη.
Κανείς δεν μπορεί μας υποχρεώσει να δεχτούμε το στήσιμο «μπίζνας» με εργοστάσιο Παραγωγής SRF στην περιοχή μας, αγνοώντας τα θλιβερά παραδείγματα στην Φυλή και στην Τρίπολη, καθώς θα ήταν προκλητική αφέλεια να κουβαλάς όλα τα σκουπίδια της Ευρώπης στον Βόλο, προωθώντας τα για εγχώρια καύση. Ε αυτό αντί για πράσινη είναι «μαύρη ανάπτυξη» από σκοτεινούς εγκεφάλους.
ΟΧΙ λοιπόν στην παραγωγή και καύση σκουπιδιών στον Βόλο. Μελέτη για μεταφορά των βιομηχανικών δραστηριοτήτων σε περίπτωση άρνησης καύσης φιλικότερων καυσίμων, με αυστηρή τήρηση των όρων μετρήσεων και ελέγχων. Σε καμία περίπτωση δεν αγωνιζόμαστε σκληρά να στήσουμε νοσοκομεία και υγειονομικές δομές για να εξυπηρετούμε αυξημένη νοσηρότητα από ανεξέλεγκτες πηγές ρύπανσης στην πόλη μας.