...Ξημέρωσε η 16 Φλεβάρη 2018, ήδη.
"Κόψ' τη μηχανή, δε σ' αφήνει να ζήσεις το παρόν", με μαλώνει συχνά η κόρη μου.
Δεν ξέρω αν έχει δίκιο ή άδικο.
Εκείνο που ξέρω είναι, πως με την βοήθεια της μηχανής, ζω και ξαναζώ διαφορετικά, επιλεγμένες για μένα στιγμές!
...Κι είχα τόσες, απόψε!
"Πήγα κι ήρθα", που λένε.
...Ας τους να λένε. Τα ταξίδια του νου, δεν έχουν εισητήριο. Είναι διέξοδο, ανοιχτά παράθυρα ζωής, μέσ' τα σκοτάδια κάθε βουβής νύχτας.
...Γιατί, μήπως η μουσική, δεν είναι ένα είδος Προσευχής;
Λες;
Μήπως δεν είναι απάντηση, λες, σ' έναν αέρα που τρίζει και λυσσομανά, λες και ζήλεψε, λες;
Πολλά τα ενθύμια, ΟΛΑ ΚΑΛΑ, για μένα, μα επειδή έχω να κάνω με Καλλιτέχνες με πάθος Ψυχής, φέρνω γι' απόψε, μόνο την Καληνύχτα!
Ήταν μια βραδιά, ΑΞΕΧΑΣΤΗ!
Ευχαριστούμε, ΠΟΛΥ, ΟΛΟΥΣ!
Άλλες δυο Τετάρτες, λέει, οι νοσταλγοί της γνήσιας Μέθεξις, για τους Βολιώτες!
Και μη Βολιώτες, μπορούν να συμμετέχουν, κουβαλώντας τις δικές τους μουσικές αναμνήσεις!
"ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ" από μένα, σε ΟΛΟΥΣ!
Για να μην αδικήσω!
Αλλά, ένα ιδιαίτερο στην Ελένη Τακτικού, με Συγχωρείτε, θα το πω!
Ήταν ΕΚΠΛΗΞΗ για μένα, η Φωνή της!
Τίποτα τυχαίο σ' αυτή τη ζωή, όπως και οι επιλογές του Τάσου Ιωακειμίδη!
Να είναι γεροί κι ευτυχισμένοι και να μας τραγουδάνε!
"Να μας πάνε και να μας φέρνουν!"
( Στης ΕΛΛΗ'ς 14-2-18) Βόλος
Κιθάρα - φωνή: Τάσος Ιωακειμίδης
Φωνή: Ελένη Τακτικού
Μπουζούκι: Γεώργιος Σταμούλης
Κόντρα μπάσο: Φίλιππος Ρέτσιος
Μουσικές στιγμές - ενθύμια
***
Υγ. Τα φόντα ΜΑΣ!
"Κόψ' τη μηχανή, δε σ' αφήνει να ζήσεις το παρόν", με μαλώνει συχνά η κόρη μου.
Δεν ξέρω αν έχει δίκιο ή άδικο.
Εκείνο που ξέρω είναι, πως με την βοήθεια της μηχανής, ζω και ξαναζώ διαφορετικά, επιλεγμένες για μένα στιγμές!
...Κι είχα τόσες, απόψε!
"Πήγα κι ήρθα", που λένε.
...Ας τους να λένε. Τα ταξίδια του νου, δεν έχουν εισητήριο. Είναι διέξοδο, ανοιχτά παράθυρα ζωής, μέσ' τα σκοτάδια κάθε βουβής νύχτας.
...Γιατί, μήπως η μουσική, δεν είναι ένα είδος Προσευχής;
Λες;
Μήπως δεν είναι απάντηση, λες, σ' έναν αέρα που τρίζει και λυσσομανά, λες και ζήλεψε, λες;
Πολλά τα ενθύμια, ΟΛΑ ΚΑΛΑ, για μένα, μα επειδή έχω να κάνω με Καλλιτέχνες με πάθος Ψυχής, φέρνω γι' απόψε, μόνο την Καληνύχτα!
Ήταν μια βραδιά, ΑΞΕΧΑΣΤΗ!
Ευχαριστούμε, ΠΟΛΥ, ΟΛΟΥΣ!
Άλλες δυο Τετάρτες, λέει, οι νοσταλγοί της γνήσιας Μέθεξις, για τους Βολιώτες!
Και μη Βολιώτες, μπορούν να συμμετέχουν, κουβαλώντας τις δικές τους μουσικές αναμνήσεις!
"ΘΕΡΜΑ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ" από μένα, σε ΟΛΟΥΣ!
Για να μην αδικήσω!
Αλλά, ένα ιδιαίτερο στην Ελένη Τακτικού, με Συγχωρείτε, θα το πω!
Ήταν ΕΚΠΛΗΞΗ για μένα, η Φωνή της!
Τίποτα τυχαίο σ' αυτή τη ζωή, όπως και οι επιλογές του Τάσου Ιωακειμίδη!
Να είναι γεροί κι ευτυχισμένοι και να μας τραγουδάνε!
"Να μας πάνε και να μας φέρνουν!"
Καληνύχτα - Φεγγάρι μου χλωμό - ( Επίλογος - Στης ΕΛΛΗ'ς 14-2-18)
Η ΕΛΛΗ εξηγεί:
( Στης ΕΛΛΗ'ς 14-2-18) Βόλος
Κιθάρα - φωνή: Τάσος Ιωακειμίδης
Φωνή: Ελένη Τακτικού
Μπουζούκι: Γεώργιος Σταμούλης
Κόντρα μπάσο: Φίλιππος Ρέτσιος
Μουσικές στιγμές - ενθύμια
***
Θα "ελευθερώσω" όποιο βιντεάκι έχω έτοιμο, μπορείτε να τα δείτε στο κανάλι της Δεσταπα;
ΕΔΩ: https://www.youtube.com/user/Katerinadestapa/videos
Γιατί οι δημόσιες στιγμές, δεν είναι για να "φυλακίζονται".
Προς Καλλιτέχνες και κοινό: Να θυμάστε πως τα κράτησα με αγάπη!
***
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ, ΣΧΕΤΊΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΔΩ:
"ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΑ"
ΕΔΩ: https://www.youtube.com/user/Katerinadestapa/videos
Γιατί οι δημόσιες στιγμές, δεν είναι για να "φυλακίζονται".
Προς Καλλιτέχνες και κοινό: Να θυμάστε πως τα κράτησα με αγάπη!
***
Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΥΤΗ, ΣΧΕΤΊΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΕΔΩ:
"ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΘΥΜΗΘΗΚΑ"
Υγ. Τα φόντα ΜΑΣ!
Θα "ελευθερώσω" όποιο βιντεάκι έχω έτοιμο, μπορείτε να τα δείτε στο κανάλι της Δεσταπα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΔΩ: https://www.youtube.com/user/Katerinadestapa/videos
Γιατί οι δημόσιες στιγμές, δεν είναι για να "φυλακίζονται".
Προς Καλλιτέχνες και κοινό: Να θυμάστε πως τα κράτησα με αγάπη!
Υγ. Να πω ότι εγώ δεν έχω πολλές μουσικές αναμνήσεις στον Βόλο, εκτός απ' την Σκάλα του Μιλάνου. Μου θύμισε όμως η βραδιά στο Έλλη'ς, πολύ Απανεμιά Αθήνας, που σημαίνει, "κοντά" ήμουνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είμαστε ΚΑΛΑ, να τραγουδάμε και να κρατάμε Ζωντανές παλιές γωνιές, γιατί εκεί τραγουδούν μαζί μας και τα τείχη!
Λύσσαξε ο αέρας, λύσσαξε!
Σιγοντάρει η βροχή στον τσίγκο, δε με τρομάζει!
Καλημέρα μας!