Ενθύμια

Θα το κρατήσω, μαζί με ένα άλλο, που δεν έγραψα εκεί, ακόμα!

Πας καλά, δικέ μου;
Πλάκα με κάνεις;
...Άμα το γράψω, θα γίνεις ρεζίλι και στο χωριό....
Δε σε παίρνει, ρε!

"Τι κάνεις;;;"
Τί με ρωτάς στα ιδιαίτερα;
Θα σου δώσω καμιά απάντηση στα δημόσια και θα ψάχνεσαι...
Γνωριζόμαστε κιόλας και θα έπρεπε να "ντρέπεσαι" και λιγάκι.

Να ήμουνα και καμιά νέα  κι όμορφη, να πω, "φταίω", ρε παιδάκι μου, τον "σκανδάλισα" τον άνθρωπο!

Αυτά, ως προς το άγραφο.

2

Κατερίνα Σταματίου-Παπ

23 Οκτωβρίου στις 11:03 μ.μ. · 

Σκέφτομαι την πρότασή σου, να επεξεργαστώ ένα βιντεάκι με την τρίχρονη φιλία που έκλεισα, όπως λες, σήμερα, με μια αγαπημένη και δοκιμασμένη χρόνια φίλη, επί της ουσίας, στην ζωή μου. Το προσπέρασα, χαμογέλασα, "είσαι βαθιά νυχτωμένος, Φεις", σκέφτηκα, το ίδιο φαντάζομαι, κι εκείνη! Ωστόσο, σ' ευχαριστώ που μας ενώνεις με φίλους ή μη.
Αυτό ρώτησες, αυτό απάντησα, εκ βαθέων, χωρίς να την ενοχλήσω, γιατί ξέρω πως δουλεύει και κουράζεται.