Αντί φόντου Τρία σε ένα

Κράτημα, για όταν έρθει.

Το Σύμβολον της Πίστεως των Ελλήνων

************

Αντί φόντου

Τρία σε ένα

Ήταν του Πρωϊού, με τα «εμπόδια»… (Χάϊ – Πι Πι, δίπλα, ξέρερε.

Είχα «τιμωρία», δεν θα το πω άνωθεν, αλλά «κάτωθεν»… γιατί μόνο «κάτω» πάσας τιμής και υπολήψεως μπορεί να είσαι, όταν διακόπτεις την ακριβοπληρωμένη σύνδεση ενός νομίζοντα (σαν κι εμένα), ελεύθερου πολίτη.

…Θα δήλωνα «βλάβη»… αλλά… βλέποντας το πότε έχω διακοπές, είναι μάταιο…

Το ψάρι βρωμάει και στην ουρά, συχνάκις, δεν αλλάζει.

…Ναι, δεν με πειράζει πια. Παίξ’ τε όσο μπορείτε… κλίκες και κλικάκια…

Όσο κι αν εμποδίζετε μια Κατερίνα, (τελευταία τρύπα του ζουρνά), χίλιες θα φυτρώνουν, το ξέρετε!

Και όχι, σίγουρα, δεν θα είμαι εγώ.

Ευτυχώς για μένα, έχω κι άλλες δουλειές και πολλά όνειρα, όσο κι αν μου νομίζετε πως μου τα σκοτεινιάζετε.

Ελπίδα, με λένε και Δεσπότη!

Μ’ αυτό βγήκα στον «αέρα», αυτό κυλάει στο αίμα μου.

Ξημερώνει πάλι, μια νέα μέρα.

Ξέρω πως θα θέλατε πάντα νύχτα στην ζωή μας, αλλά, δεν σας κάθεται…

Ξημερώνει. Κρυφτείτε στα λαγούμια σας, ειδικά τα πιονάκια που δεν ξέρουν για «τι» και «ποιον», ακριβώς, δουλεύουν…

Τη μέρα είναι άλλοι άνθρωποι.

Δύσκολα θα τους καταλάβεις, εκτός, αν πια, έχουν αρχίσει και μυρίζουν, από μακριά, σαν τα ψόφια ψάρια…

…Και ναι, είναι περιοχές που «βρωμάνε» πολύ.

Οι «καλοφαγάδες», όμως (με την άλλη έννοια), καταλαβαίνουν.

Αυτά και πολύ αξία σας έδωσα, για 6^ην πρωϊνήν…

Υπερκόπωση θα πάθετε, τζάμπα μάγκες!

Άλλο

Την Δευτέρα, ήταν. Είχα κατέβει κάτω για δουλειές και πρώτη μου στάση ήταν στην Μεταμόρφωση Βόλου.

Η ώρα ήταν 11 και.

«Τι έχει στην Εκκλησία σήμερα», ρώτησα τον περιπτερά «και τέτοια ώρα ακούγονται τόσο δυνατά τα μεγάφωνα;»

«Εκκλησία είναι, ότι θέλει, έχει!» απάντησε εκείνος.

«Συγγνώμη που σας ρώτησα. Θα περνούσα για κερί, άλλωστε, σας ρώτησα αυθόρμητα, μήπως ξέρετε…»

«Δεν ξέρω.»

«Δεν πειράζει, ευχαριστώ!»

Πέρασα…

Νόμιζα πως θα βρω μια εκκλησία γεμάτη κόσμο.

Μ’ είχαν ξεγελάσει οι δυνατές ψαλμωδίες.

Ο Χριστός, η Παναγιά, ΟΛΟΙ οι Άγιοι, η νεοκόρος κι εγώ.

Κι ο δυνατός ήχος ψαλμωδιών, των μεγαφώνων.

«Κάτι» μεταξύ αληθινού και ψεύτικου…

Κοίταξα Ψηλά, όπως κάνω πάντα.

Είδα ότι είναι Εκεί, όπως πάντα!

Ρώτησα τη νεοκόρο.

«Δοκιμάζουμε τα μεγάφωνα για τις γιορτές», μου απάντησε ευγενέστατα.

Εν ολίγοις χάρηκα που πέτυχα την «πρόβα», κι έτσι πήρα μια γλυκιά γεύση της Ανάστασης, σ’ αυτή την αγαπημένη, παλιά μου γειτονιά.

Στεναχωρέθηκα που έμαθα ότι ακόμα δεν «ανέβηκαν» οι εικόνες στην θέση τους, στην Μεταμόρφωση Κουρτικίου Καρδίτσας, μέρες Πάσχα που έρχονται.

Γιατί;

Τόσο μεγάλη ήταν η ζημιά απ’ τα παράσιτα, τα έντομα και απ’ τα ζωύφια;

Κι η απεντόμωση, πόσο βοήθησε;

Κι αν ακόμα το πρόβλημα είναι μεγάλο, ποιος Χριστιανός Δεσπότης ή παπάς, αντέχει, κι άλλο, παμπάλαιες Ιερές εικόνες να είναι τόσο καιρό ξάπλα; (Όσο φροντισμένες κι αν είναι.)

Αφήστε τες, τουλάχιστον, να «υπάρχουν» όρθιες και τα καντηλάκια αναμμένα, όπως τους πρέπει!

Το «ΕΛΕΟΣ», δεν είναι για να ψάλλεται, μόνο!

Φαντάζομαι πως προλαβαίνετε για την Μεγάλη Βδομάδα!

Η εκκλησιά Αυτή, δεν χτίστηκε μόνο για το πανηγύρι του Δεκαπενταύγουστου!

Ξανά – φαντάζομαι, «ΕΛΕΟΣ»!

Φαντάζομαι, όλο το χωριό θα ‘ρθει, αν χρειαστείτε χέρια βοηθείας, για να μην πληρώνετε εργάτες, αν αυτό είναι μια αιτία!

11:23 πρωί Πέμπτης 29/3/18

Κάποια στιγμή, θα μπουν στην θέση τους.

Ως τότε, βλέπετε πυξίδα και Θαύματα και Σημάδια Νο 3

Πριν λίγο έμαθα και για άλλη αυτοκτονία νέου παιδιού.

Πού είναι η Πρόνοια, το Κράτος, οι τηλεοράσεις, οι ειδήσεις, οι ψυχολόγοι, οι διαφημίσεις, να βγάλουν ένα σποτ, που να το δείχνουν παντού, λέγοντας πως «αν η ζωή μας φαντάζει απελπιστική και μαύρη, πολλές φορές, αυτό δεν σημαίνει πως όλα σταματούν εκεί!

Είναι δυνατόν να φαντάζει πιο εύκολος ο θάνατος απ’ την ζωή;

Ακόμα κι αν τους πέρασε αυτό απ’ το μυαλό, και μόνο γι’ αυτό, ΜΠΟΡΟΥΝ και να ΖΗΣΟΥΝ!

Λίγη ακόμα ΥΠΟΜΟΝΗ, χρειάζεται, σε κάθε δυσκολία!

Υπάρχουν ειδικοί άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν!

Ακόμα κι ένας ξένος.

Υπάρχουν γύρω μας και Άνθρωποι!

Δε μπορεί να είναι αλλιώς, αγαπημένα μου ΠΑΙΔΙΑ!

Κι επειδή απέχετε… (το λέω συχνά), εκεί που τραγουδάτε τόσα ξένα τραγούδια, (σε άλλη γλώσσα), κάν’ τε και μια Προσευχή σε ότι Πίστευαν οι παππούδες σας και δεν θα χάσετε!

Ζητείστε Βοήθεια από Ψηλά, απ’ τον Χριστό και την Παναγιά μας και θα με θυμηθείτε…

Υγ. Οι ειδήσεις, αντί να ανακοινώνουν, μόνο, ας διαθέσουν χρόνο για ψυχολόγους και με παραδείγματα παιδιών που την «παλεύουν», πονάνε, υποφέρουν, μα όμως, ελπίζουν!

Η αυτοκτονία, δεν είναι λύση.

Ποιος είπε σ’ αυτά τα παιδιά (και στους μεγάλους), ότι τα μετά θανάτου είναι καλύτερα;

Ποιος;

Εγγυήθηκε κάποιος επιστήμονας και δεν το ξέρω;
Μήπως είναι λάθος ο τρόπος που ανακοινώνετε τις ειδήσεις και λειτουργείτε σαν αρνητική διαφήμιση;
Μήπως "κάτι" δεν πάει καλά;
Η Βουλή μήπως θα έπρεπε να ανησυχεί και να κάνει κάτι;
Αυτοί έχουν εξασφαλισμένα τα δικά τους τα παιδιά; 

Συγγνώμη που προέκυψα έτσι, μα αν ήταν εύκολο να μου κόβανε και το ηλεκτρικό ρεύμα (όποτε γουστάρουν), θα το είχαν κάνει.

Όσο για τις τάσεις του ρεύματος, απορεί ο μάστορας που μας άλλαξε τα φώτα, πόσο συχνά μας καίγονται οι λάμπες led!

11 και 44, ακούστηκε ένα μπαμ, μόνο που δεν έσπασαν οι τζαμαρίες μου!

Συμπτώσεις…

Υγ. τελευταίο.
Τώρα κατάφερα να τα ανεβάσω.
Πρέπει οι γονείς να αρχίσουμε να ψαχνώμαστε και να κάνουμε πολύ Προσευχή για τα παιδιά μας και για τα παιδιά ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ!