Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2018

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ - ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ


Κάθε φορά που το διαβάζω κλαίω, όχι αστεία.
ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ
Παραμονή των Χριστουγέννων
σε κάποιο έρημο χωριό
που μόνο γέροι κατοικούνε
-πεντέξι όλοι κι όλοι ζούνε-
χτύπησε το καμπαναριό.
Τρέμουν και κάνουν το σταυρό τους
και λεν πως κάτι αμαρτωλό
έγινε απόψε στο χωριό τους
κι ήρθαν νεράιδες να χτυπήσουν
καμπάνες στο έρημο χωριό.
Παπάς δεν ήρθε μήτε θα' ρθει
νερό να φέρει του αγιασμού
εκτός και αν έρθει τέλη Μάρτη
που λιώνουν στις πλαγιές τα χιόνια
κι είναι του Ευαγγελισμού.
Απόψε όμως κάτι ακούνε
μες στις σκιές του φεγγαριού
κι όπως προσεύχονται-γυρίζουν
και τρεις αγγέλους αντικρύζουν
που ήρθαν στην άκρη του χωριού.
Τέτοια χαρά είχαν να δούνε
από τις μέρες τις παλιές
από πολέμους ξεχασμένους
και τους στρατούς στεφανωμένους
με δάφνες και πασχαλιές,
όταν πηγαίναμε στις μάχες
και σταματούσαν στα χωριά
να ξεδιψάσουν τ' άλογα τους
κι απλώνανε τα λάβαρά τους
και γράφαν πάνω :Λευτεριά!
Απόψε όμως κάτι άλλο
στους ουρανούς έχει γραφτεί
για το χωριό τους και για κείνους
με τους αγγέλους μες στους κρίνους
που στον αέρα έχουν σταθεί.
Τους φέρνουνε τυρί και μέλι
και γάλα για να πιούν ζεστό
και ρόδια μέσα στο πανέρι
κι όλο προσεύχονται οι γέροι
στο νεογέννητο Χριστό.
Πηγαίνουν στη μικρή εκκλησιά τους
κι αρχίζουν τα δοξαστικά
κι ανάβουν όλοι τα κεριά τους
και γονατίζουν την καρδιά τους
με το "Χριστός Ιησούς Νικά".
Κι ολόρθος στην Ωραία Πύλη
με χρυσοστόλιστη στολή
άναψε ο άγγελος καντήλι.
Δεξιά ζερβά οι άλλοι αγγέλοι
μένουν ακόμη σιωπηλοί.
'Ωσπου απ' το τέμπλο κατεβήκαν
απ' τις παλιές ζωγραφικές
άγιες κι άγιοι θλιμμένοι
κουρέλια που άστραφταν ντυμένοι
με τις φωνές αγγελικές.
Κι άρχισαν να' ρχονται θηρία
που ζουν σε δάση και βουνά
κι ήρθαν κι αυτά που το χειμώνα
ζουν στις σπηλιές και ζούνε μόνα
και σε φαράγγια σκοτεινά.
Κι ήρθαν πουλιά κι ήρθαν λουλούδια
και τ' ακατοίκητα νησιά
κι ήρθανε να λειτουργηθούνε
και πέντε προσευχές να πούνε
στην ταπεινή την εκκλησιά.
Κι οι γέροι χωρικοί γελάνε
βλέπουν τ' απίστευτα που ζουν
και με χαρά μονολογούνε
τι έχουν κάποτε να πούνε
σ' αυτούς που κάποτε θα 'ρθούν.
Έτσι στον άνθρωπο συμβαίνει
να βλέπει αγγέλους μια φορά
και να' ναι η ώρα του αγιασμένη.
Έτσι κι οι γέροι αυτή τη νύχτα
ζήσανε αυτά τα φοβερά.
Και το 'χαν τώρα παραμύθι
μα ποιός πιστεύει σ' όλα αυτά
που λένε οι γέροι στους ανέμους
αφού τους λεν ξεμωραμένους
κι η φαντασία τους πετά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου